محمدكاظم كاظمی مطرح كرد
۲ دیدگاه متفاوت درباره غلط نویسی
عطر و تن: محمدكاظم كاظمی می گوید: بر مبنای دیدگاه مخالفان غلط نویسی در زبان فارسی، اگر زبان را در حالتی رها نماییم كه تحولاتی در حوزه واژگان و رسم الخط با سرعت اتفاق بیفتد، ارتباط ما را با بخش عمده ای از فرهنگ مكتوب مان قطع می كند.
این شاعر و عضو گروه علمی برون مرزی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در گفت وگو با ایسنا، با بیان دو دیدگاه متفاوت درباره اشتباه های رایج امروز در زبان فارسی اظهار داشت: از یك طرف این عقیده وجود دارد كه زبان همان چیزی است كه مردم به كار می برند و در زبان و نگارش مردم جاری است و همین مبنای درستی كار است. اگر با این دیدگاه نگاه نماییم و برای ما صرفا كاربرد زبان مهم باشد، نمی توانیم این غلط نویسی ها را سبب صدمه رساندن به زبان بشمریم و همان گونه كه جریان طبیعی زبان سیر می كند، این غلط ها هم باید سیر كنند.
كاظمی سپس درباره دیگر نگرش موجود درباره غلط نویسی های رایج در زبان فارسی اظهار داشت: نگرش دیگری كه وجود دارد مبتنی بر اصالت های زبان فارسی و سوابق ادبی این زبان است كه تحولات موجود در حوزه واژگان و رسم الخط را با سرعت فعلی منجر به تغییر رنگ و چهره زبان می داند كه در نهایت سبب از بین رفتن ارتباط ما با بخش عمده ای از فرهنگ مكتوب، متون كهن و متون آموزشی ما كه آن ها را بعنوان ذخایر زبانی مان می دانیم، می گردد.
او اضافه كرد: زبان فارسی برخلاف دیگر زبان ها كه امكان دارد ریشه و سابقه فرهنگی زیادی نداشته باشند، سابقه فرهنگی بسیار طولانی دارد و آثار علمی، ادبی و حتی نمونه هایی از آثار خوشنویسی و خط در این زبان پدید آمده؛ به گونه ای كه این زبان را با چهره فرهنگی جامعه ما پیوند داده است.
این شاعر و پژوهشگر با بیان این كه وقتی زبان تغییر كند، ارتباط ما با خیلی از متون كهن، سنگ نوشته ها، كتیبه ها و خوشنویسی های رایج در بناهای تاریخی، و كتاب هایی كه در گذشته نوشته شده و ما بعنوان مراجع علمی از آن ها استفاده می نماییم قطع می گردد اظهار داشت: به این خاطر نمی توان پذیرفت كه زبان در حوزه واژگان و در حوزه رسم الخط با این سرعت تغییر كند و سیمای دگرگونه ای پیدا كند. بنابراین بسیاری مخالف این هستند كه این تحولات به صورت خودسر و مهارنشده ای بیاید و زبان را تغییر دهد.
او سپس درباره تاثیر شبكه های اجتماعی بر رواج این غلط نویسی ها اظهار نمود: حقیت امر این است از زمانی كه پدیده ای به نام پیامك رایج شد طبیعتا بخشی از ارتباط ما از صورت شفاهی به صورت كتبی درآمد. بطور قطع در ارتباط شفاهی تا حدود زیادی لحن كلمات را می گردد منتقل كرد اما در حالت مكتوب، انتقال لحن كلمات سخت می گردد و این خودش سبب می گردد تا افراد برای این كه به كلمات شان لحن بدهند، آن ها را به صورتی دیگر بنویسند تا لحن بیان شان را منتقل كند. به صورت مثال وقتی می خواهند عبارت «به قرآن» را برای زمانی كه غیرجدی است استفاده كنند به صورت «به قرعان» می نویسند، كه باید تدابیری برای آن اندیشید كه البته نقطه گذاری ها و علامت گذاری ها در همین راستا انجام شده اند.
كاظمی در ادامه اضافه كرد: مشكل دومی كه فضای مجازی و فضاهای مشابه آن بوجود آورده اند به جهت علاقه مردم به سرعت است كه این سرعت در مكتوب كردن كلمات با سهل انگاری همراه می گردد. به صورت مثال به جای نوشتن كلمه جواب، این روزها خیلی ها از «ج» استفاده می نمایند. این ها ناشی از تنبلی و بی حوصلگی است چون آن قدری كه این مورد اهمیت دارد ما حاضر نیستیم برایش وقت بگذاریم.
این عضو گروه علمی برون مرزی فرهنگستان زبان و ادب فارسی درباره چگونگی استفاده از فضای مجازی بعنوان راهی برای كمك به حفظ زبان فارسی و پیشگیری از غلط نویسی ها اظهار داشت: در صورتیكه زمینه های آموزشی خوبی در این فضا تعبیه شود و نهادهای رسمی متولی رسم الخط و زبان فارسی، فضای مجازی را جهت استفاده آموزشی آن به رسمیت بشناسند و آنرا شایسته ورود بدانند، می توان از فضای مجازی در جهت حفظ زبان فارسی كمك گرفت.
او اضافه كرد: نظام آموزشی ما هنوز بر پایه مشق نوشتن با دست است در حالیكه امروزه حتی كودكان هم با كامپیوتر چیزهایی را می نویسند و آموزش تایپ كامپیوتری در نظام و متون آموزشی ما جایی ندارد. من فكر می كنم نظام آموزشی و نظام رسانه ای ما باید تا حد زیادی دگرگون شود تا بعنوان یك واقعیت بتوان با این صدمه ها مواجه گردید.
محمدكاظم كاظمی در انتها بیان كرد: موجی كه برای غلط نویسی های امروز از جانب فضای مجازی بوجود آمده است همانند موجی كه چند سال قبل در فینگلیش نویسی پیام ها بوجود آمده بود از بین می رود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب