تمدید مهلت همایش هوشنگ ایرانی شاعر جیغ بنفش
به گزارش عطر و تن مهلت ارسال مقاله برای همایش «هوشنگ ایرانی؛ شاعر جیغ بنفش» تا ۳۰ بهمن سالجاری تمدید گردید.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، حسین زندی، دبیر این همایش با بیان این خبر اظهار داشت: برخی از نویسندگان درخواست تمدید مهلت ارسال مقاله به این همایش را داشتند تا زمان بیشتری برای نوشتن مقاله داشته باشند. از طرف دیگر به سبب شیوع گسترده کرونا امکان برگزاری همایش حضوری وجود ندارد و بمنظور پربارشدن کتاب مقالات این همایش، ارسال مقاله برای آن تا ۳۰ بهمن سالجاری تمدید گردید. تابحال استقبال خوبی از این همایش شده و مقالات خوبی برای ما ارسال شده است.
او با اشاره به محورهای مقاله ها اظهار داشت: محورهای مقاله ها عبارت اند از: زندگی شاعر، نقاشی های هوشنگ ایرانی، شعر هوشنگ ایرانی، تاثیرپذیری شاعر از پیشینیان، تاثیرگذاری ایرانی بر ادبیات بعد از خود، مخالفان و موافقان هوشنگ ایرانی، عرفان در آثار هوشنگ ایرانی، کارهای فرهنگی و مجله خروس جنگی.
زندی اضافه کرد: از حضور محمدرضا اصلانی، فیلمساز و شاعر بعنوان داور در این همایش استفاده خواهد شد. همینطور علاقه مندان می توانند آثار خویش را به آدرس hosein.zandi۵۷@gmail.com ارسال نمایند.
همایش «هوشنگ ایرانی؛ شاعر جیغ بنفش» با بهترشدن شرایط کرونا در همدان، زادگاه شاعر با حضور نویسندگان و علاقه مندان به این شخصیت برگزار می شود.
در معرفی این شاعر آمده است: هوشنگ ایرانی (هوشنگ خان ایرانی) در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۰۴ شمسی در همدان متولد شد. پدرش آقا محمدمهدی ایرانی و مادرش درخشنده نام داشت.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به انتها برد و در خرداد ۱۳۲۴ از دانشگاه تهران در رشته ریاضی فارغ التحصیل شد. وی در سال ۱۳۲۵ وارد نیروی دریایی و برای دوره کارآموزی به انگلستان اعزام شد، اما زندگی سخت نظامی با روحیه او سازگار نبود و بعد از چند ماه انگلستان را ترک کرد و به فرانسه رفت. پس از یک سال اقامت در فرانسه و متاثر از فضای هنری آن کشور به ایران بازگشت.
هوشنگ ایرانی بعد از آموختن زبان اسپانیایی برای ادامه تحصیل به اسپانیا رفت و در رشته ریاضیات به تحصیل پرداخت. وی در ۱۸ آبان ۱۳۲۹ بعد از دریافت مدرک دکترا به ایران بازگشت. تز دکتری او «فضا و زمان در تفکر هندی» بود.
جدی ترین فعالیت هنری ایرانی با همکاری با دوره دوم انتشار نشریه خروس جنگی شروع شد. با انتشار مانیفست جنجالی «سلاخ بلبل» در معرفی نگاه نو به هنر که به امضای غلامحسین غریب، حسن شیروانی و هوشنگ ایرانی بود، غوغایی در محافل هنری آن زمان به راه انداخت.
این شاعر از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۵ چند مجموعه شعر به نامهای بنفش تند بر خاکستری، خاکستری، شعله ای پرده را برگرفت و ابلیس درون آمد و الان به تو می اندیشم به توها را منتشر نمود.
کتاب «بنفش تند بر خاکستری» کتاب مهمی در تاریخ شعر معاصر فارسی دانسته شده؛ چونکه آغازگر گفتمان جدیدی در شعر است. بعد از این کتاب، ترکیب «جیغ بنفش» به اصطلاحی برای نامیدن هر شعر متفاوت و غیرمتعارف و — فراتر از این طبقه بندی — هر امر درک نشده بدل می شود.
علاوه بر شعر، هوشنگ ایرانی یکی از پیشروهای نقاشی مدرن در ایران هم محسوب می شود. او از مرموزترین هنرمندان نقاشی مدرن در ایران است.
مجموعه اشعار او به همراه «چند دِسَن» و «شناخت هنر: در راه یک جهان بینی هنری» به کوشش شهرام اناری و با مقدمه منوچهر آتشی در یک کتاب جمع آوری و چاپ شده است.
هوشنگ ایرانی پیوسته از اجتماع روی می پوشید و همیشه تنها و مجرد زندگی می کرد. قبل از آن که به متون عرفانی فارسی رو بیاورد، عرفان هند را آموخت. به جای مطالعه در هنرمندان گذشته ایرانی و نگاه به آثار نقاشی ایران، به دنبال دریافت مفهوم در هنر مدرن رفت و به صورت کلی به نقاشی سنتی پشت پا زد.
ایرانی ۴۸ سال بیشتر زندگی نکرد، تا سی سالگی بیشتر شعر نگفت، تعدادی طرح کشید و بعدتر به ترجمه و تألیف در چارچوب مقاله رو آورد.
او همان گونه که نسبت به مناسبات زمان خود خونسرد بود و به آهنگ زمانش گوش نمی سپرد به شناخت دیگران از خودش هم وقعی نمی گذاشت و می گفت گرچه هنرشناسان هنرمند را از لغزش هایش آگاه می کنند، اما گاهی هم او را به خاموشی و سرگردانی می کشانند که یا از ناتوانی یا از بخل و ریای آن هاست.
دو سال قبل از مرگ، در فرانسه پزشکان تشخیص دادند سرطان دارد و می تواند عمل کند. اما به دنبال مرگی خودخواهانه و خودخواسته، مداوایی نکرد. شاعر خروس جنگی در ۱۳۵۲ تقریباً شاعر فراموش شده ای بود. او بعد از ۱۳۳۴ که آخرین مجموعه اشعارش را چاپ کرد و همچون پیشتر، مورد تهاجم و تمسخر همه جانبه شاعران کلاسیک، نوپرداز و مدرن قرار گرفت، به صورت کامل از عرصه شعر عقب نشینی کرد و با کششی که به عرفان داشت، با تمام وجود در آن غرق شد. دیگر هیچ شعری منتشر نکرد و تقریباً از ۱۳۳۵ به بعد دیگر اثری از او منتشر نشد تا نهایتا در سال ۱۳۵۲ به سبب سرطان حنجره در فرانسه درگذشت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب