علت تعریق شبانه چیست و چه زمانی باید به پزشک رجوع کرد؟
به گزارش عطر و تن، عرق کردن پس از انجام فعالیتهای ورزشی یا در هوای گرم تابستان می تواند عادی باشد اما گاهی اوقات تعریق شبانه برای افراد ناخوشایند و آزاردهنده می شود.
به گزارش عطر و تن به نقل از ایسنا، عرق کردن بخشی طبیعی از سیستم خنک کننده بدن است که به آزاد شدن گرما و حفظ دمای مطلوب بدن کمک می نماید اما بیدار شدن منظم در طول شب به علت تعریق بیش از اندازه، نرمال نیست.
به قول متخصصان، تعریق شبانه دوره های مکرر عرق کردن زیاد یا شدید در طول شب است. تعریق شبانه بخش ناخوشایندی از زندگی برای خیلی از مردم است.
خیلی از شرایط و عوامل می توانند با تغییر نقطه تنظیم دمای بدن که نظم دقیقی دارد، تعریق شبانه را تحریک کنند که در آن بدن تلاش می کند دمای مرکزی خویش را حفظ کند. بعضی از محرک ها بی ضرر هستند (اتاق خواب گرم) یا حتی به تغییرات مثبت در شیوه زندگی (ورزش) مربوط می شوند. با این وجود، برخی دیگر علت زمینه ای مانند یائسگی، عفونت، بیماری یا دارو دارند.
کنترل دما و تعریق
«هیپوتالاموس»، واقع در مغز بخشی از سیستم غدد درون ریز و مرکز کنترل دما برای بدن است. هیپوتالاموس شامل سنسورهای دما است که اطلاعات را از سلول های عصبی (گیرنده های حرارتی) واقع در مرکز (در اندام ها) و محیطی در پوست دریافت می کند.
گیرنده های حرارتی تغییرات دمای بدن را تشخیص می دهند و سیگنال هایی را به هیپوتالاموس ارسال می کنند. این سیگنال ها یا تعریق را برای خنک کردن بدن یا لرزیدن را برای گرم کردن آن فعال می کنند.
هورمون ها و تعریق شبانه
هر کسی صرف نظر از سن یا جنسیت، می تواند عرق شبانه را تجربه کند. اما زنان بیشتر از مردان تعریق شبانه را تجربه می کنند، به طور عمده به این علت که یائسگی و تغییر سطح هورمون ها یکی از علل اصلی آن است.
تقریبا ۸۰ درصد از زنان پس از یائسگی (زمانی که قاعدگی ها به مدت ۱۲ ماه متوقف شده است) و در حین یائسگی (زمان منتهی به آن) گرگرفتگی یا تعریق شبانه را تجربه می کنند.
در حالیکه هم گرگرفتگی و هم تعریق شبانه احساس گرمای بیش از اندازه ایجاد می کنند، تجربه های متفاوتی در رابطه با یائسگی هستند. گرگرفتگی در طول روز رخ می دهد، دوره های آن گذرا است و امکان دارد شامل تعریق هم باشد. تعریق شبانه در شب رخ می دهد و شامل یک دوره شدید تعریق است. تصور می شود که تغییر سطح «استروژن» بر سطح «نوراپی نفرین» و «سروتونین» تاثیر می گذارد، دو انتقال دهنده عصبی که بر تنظیم دما در هیپوتالاموس تاثیر می گذارند.
هورمون ها همینطور بر تعریق شبانه در مردان بخصوص آنهایی که سطح «تستوسترون» پایینی دارند، تاثیر می گذارند. حدود ۳۸ درصد از مردان ۴۵ ساله یا بالاتر سطح تستوسترون پایینی دارند با این وجود، این عارضه می تواند مردان را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد.
عفونت ها، بیماری ها و داروها
هنگام مبارزه با عفونت، دمای بدن ما اغلب افزایش خواهد یافت. این وضعیت می تواند تعریق را برای خنک شدن و کاهش دمای بدن تحریک کند.
عفونت های جزئی مانند سرماخوردگی می تواند سبب تعریق شبانه شوند. آنها همینطور نشانه عفونت های جدی مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و بیماری هایی مانند «لنفوم هاجکین» و «لنفوم غیرهاجکین» هستند.
داروهایی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، کورتیکواستروئیدها، جایگزینی هورمون تیروئید و متادون هم می توانند سبب تعریق شبانه شوند. این داروها بر قسمتهایی از مغز و انتقال دهنده های عصبی که تعریق را کنترل و تحریک می کنند، تاثیر می گذارند.
مصرف منظم الکل (به ویژه وابستگی به الکل) و استفاده تفریحی از مواد مخدر هم می تواند خطر تعریق شبانه را افزایش دهد.
استرس، خروپف و ورزش شدید
تعریق شبانه معمولا توسط افراد مضطرب گزارش می شود.
به گزارش «مدیکال اکسپرس»، استرس روانی سیستم مبارزه ی بدن را فعال کرده و انتقال دهنده های عصبی را آزاد می کند که ضربان قلب، تنفس و فشار خون را زیاد می کند. این وضعیت سبب می شود بدن گرم شود و در این مرحله آغاز به تعریق می کند تا باردیگر خنک شود. تعریق شبانه همینطور امکان دارد اضطراب را افزایش دهد و سبب تعریق بیشتر شود که به نوبه خود منجر به خواب کمتر و اضطراب بیشتر می شود.
اگر اضطراب سبب تعریق شبانه در شما می شود، بهتر است از جای خود بلند شوید، حرکت کنید و در یک مکان آرامش بخش، ترجیحاً در اتاقی تاریک یا کم نور بخوابید.
تعریق شبانه به صورت مشابه با اختلالات خواب مانند آپنه انسدادی خواب که در آن راه هوایی به صورت مکرر در طول خواب مسدود می شود و خروپف رخ می دهد، مرتبط می باشد. حدود یک سوم افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب به صورت مرتب تعریق شبانه را تجربه می کنند. علت دقیق آن معلوم نیست اما مطالعات نشان می دهد که با سطوح پایین اکسیژن خون (هیپوکسمیا) و/یا فشار خون بالا مرتبط می باشد.
افراد می توانند پس از تمرینات شدید ورزشی هم عرق شبانه را تجربه کنند.
ورزش شدید می تواند با تحریک تیروئید، میزان متابولیسم پایه و دمای بدن را تا ۱۴ ساعت بعد از ورزش افزایش دهد. ازاین رو تعریق شبانه امکان دارد حتی بعد از یک تمرین صبحگاهی شدید هم رخ دهد.
در عین حال، تعریق شبانه می تواند نشان دهنده تمرین بیش از اندازه و/یا کمبود سوخت بدن باشد. اگر کالری کافی برای پشتیبانی از افزایش تمرین های ورزشی مصرف نشود، قند خون کاسته می شود و امکان دارد «هیپوگلیسمی» را تجربه کنید که می تواند سبب تعریق شبانه شود.
چه زمانی باید به پزشک رجوع کرد؟
بیماری ها و داروهای گوناگونی وجود دارند که می توانند سبب تعریق شبانه و ایجاد اختلال در خواب شوند.
اگر تعریق شبانه منظم و آزاردهنده دارید که با خواب شما تداخل می کند یا با علائمی مانند خستگی یا کاهش وزن همراه می باشد (به تغییر سبک زندگی یا رژیم غذایی مربوط نمی شود)، با یک پزشک مشورت کنید تا علت این وضعیت را تشخیص دهد. پزشکان امکان دارد داروهای جایگزینی را برای داروهایی که مصرف می کنید، پیشنهاد کنند یا انجام آزمایش هایی را سفارش کنند.
در ضمن، می توانید روش های زیر را هم امتحان کنید:
- در یک اتاق خنک بخوابید و در صورت نیاز از پنکه استفاده کنید.
- در هنگام خواب زیاد لباس نپوشید و از لباس خواب پنبه ای استفاده کنید.
- یک ملحفه سبک انتخاب کنید. از استفاده از الیاف مصنوعی و بستر فلانل خودداری کنید.
- تشک یا بالش مناسبی برای خود انتخاب کنید و از آنهایی که می توانند جریان هوا را محدود کنند (مانند تشک های فومی) خودداری کنید.
- پیش از خواب از مصرف غذاهای تند یا کافئین دار خودداری کنید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب