نجمه دری عنوان كرد
چیزی كه ادبیات فارسی را نجات می دهد
به گزارش عطر و تن نجمه دری با بیان این كه تولید گرایش های جدید در رشته زبان و ادبیات فارسی می تواند ادبیات فارسی را نجات دهد و آنرا از بن بست خارج كند همینطور می گوید: تولید تنوع در كتاب های درسی زبان و ادبیات فارسی ضروری می باشد.
این مدرس دانشگاه تربیت مدرس در گفت وگو با ایسنا، درباره میزان علاقه مندی دانشجویان رشته های مختلف به درس ادبیات اظهار نمود: در این باره باید دو نكته را درنظر گرفت كه یكی كارایی این درس و دیگری میزان انگیزه دانشجویان است. در مورد میزان انگیزه دانشجویان باید گفت، با عنایت به اوضاع و دورنمای كلی علوم انسانی در جامعه، اوضاع ادبیات هم چندان بهتر از دیگر رشته ها نیست و بچه ها آن انگیزه و احساس نیاز كافی را ندارند؛ هرچند كه این مطلق نیست. یعنی ما دانشجویانی داریم كه علیرغم این كه حتی در مقطع كارشناسی در رشته های دیگری بوده اند، خیلی با انگیزه در كلاس ها حاضر می شوند و با علاقه ای كه دارند ضعف اطلاعات شان در دوران كارشناسی را جبران می كنند و بسیار هم موفق هستند. من معتقدم این روزها دانشگاه ها و دانشجویان ما بیشتر از هرچیز امید و انگیزه می خواهند و من بعنوان عضو كوچكی از بدنه دانشگاهی كشور همكارانم را دعوت می كنم به چالش تولید امید به آینده ای روشن و افزایش انگیزه علمی و دغدغه اجتماعی همراه با مثبت اندیشی، ترویج مهرورزی و همدلی هرچه بیشتر بین استادان و دانشجویان تا شاهد تحولی اساسی و سازنده در همه رشته های دانشگاهی و همچون زبان و ادبیات فارسی باشیم.
او اضافه كرد: جذابیت رشته زبان و ادبیات فارسی و علاقه ذاتی كه برخی افراد به این رشته دارند آنرا از انحصار تحصیل كردگان در این رشته خارج می كند و ما منتقدان، نویسندگان و شاعرانی داریم كه بسیار خوش درخشیده اند، در حالیكه یا تحصیلات آكادمیك نداشته اند یا تحصیلات شان با رشته ادبیات فارسی مرتبط نبوده است و یا دانشجویانی را داریم كه بدون گذراندن مقطع لیسانس وارد حوزه تحصیلات تكمیلی می شوند و بر مبنای دیدگاه های مختلفی كه دارند جریان ساز و مثمرثمر هستند. این از آن جایی است كه رشته زبان و ادبیات فارسی را از زاویه دیدی متفاوت و برپایه تجربیات دیگری می سنجند. بسیار فرصت مغتنمی است برای این كه ما ادبیاتی ها با تعامل با این افراد رشته تخصصی خودمان را از دریچه چشم دیگران ببینیم. من گاهی ساعت ها با غیرادبیاتی ها در زمینه های مختلف ادبی گفت وگو می كنم و بسیار از آنها می آموزم و همیشه وقتی فارسی عمومی درس می دادم این ضرب المثل را به كار می بردم كه فارسی عمومی مثل پاشنه آشیل است و از همكاران می خواستم كه همیشه بهترین و باتجربه ترین آنها حتما یك درس فارسی عمومی داشته باشد، چون كلاس فارسی عمومی مانند بلندگویی است كه مدرس آن می تواند با استفاده از آن پیام زبان و ادبیات فارسی را به گوش همه رشته ها و گرایش های دور و نزدیك برساند.
نجمه دری با بیان این كه انگیزه می تواند جبران كننده همه كاستی ها برای دنبال كردن این درس و رشته باشد، اظهار نمود: نگاهی امیدواركننده در وزارت علوم در حال انجام می باشد كه من بسیار به آن امیدوارم و مطمئن ام كه می تواند ادبیات فارسی را نجات دهد و آنرا از بن بست خارج كند؛ آن هم تولید یك سری گرایش های جدید است كه خیلی خوب دارد جای خویش را در جامعه ادبی كشور باز می كند. برای نمونه می توان به گرایش «زبان و ادبیات عامه»، گرایش «آموزش زبان و ادبیات فارسی به غیرفارسی زبانان یا فارسی زبانان» و «نقد و نظریه ادبی» اشاره نمود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس افزود: مدت ها بود كه درس های رشته ادبیات بازبینی نمی شد و بعضی از درس ها اصلا جذابیت خویش را از دست داده بود اما این رویكرد جدید شرایط را متحول كرده است.
دری همینطور درباره تاثیر ادبیات بر سایر رشته ها و همینطور تاثیر آن در زندگی حرفه ای افراد مختلف، اظهار نمود: می توان گفت آن هایی كه نخستین بار درس ادبیات را آن هم با چهار واحد كه حالا به سه واحد تغییر پیدا كرده، در میان درس های همه رشته ها گذاشتند مطمئنا اندیشمندانی بودند كه خیلی خوب این نیاز را حس كرده بودند. من معتقدم این سه واحد در توانمند كردن دانشجویی كه مقرر است در آینده بخشی از بدنه این اجتماع باشد، بسیار مهم و مفید می باشد، چون كه او اگر مقرر است یك عضو مفید در جامعه باشد باید بتواند خوب حرف بزند، خوب بنویسد و خوب آن چه را در ذهن دارد به مخاطبش منتقل كند و برای همه این ها به زبان و ادبیات نیاز دارد، چون هم باید زبان را خوب بداند و از آن استفاده نماید تا پیامش را منتقل كند، هم بتواند از ادبیات برای تاثیرگذاری بیشتر در انتقال پیام استفاده نماید.
او با اشاره به اهمیت آموختن زبان و ادبیات فارسی در زندگی اجتماعی هر فرد، اضافه كرد: امروزه می گوییم كه مثلا فلان مسئول كشور محبوبیت دارد؛ این محبوبیت افراد در جامعه معمولا از این ناشی می گردد كه توانسته باشند بر دیگران تاثیر بگذارند و آنها را با خودشان همراه كنند. این یعنی در تولید یك شبكه ارتباط قلبی و زبانی موفق بوده اند. اگر ادبیات نتواند این كار را انجام دهد پس چه چیز می تواند انجام دهد؟ اصلا اگر كسی ادبیات را بلد نباشد چطور می تواند حتی مبحث سوال بقیه درس ها را متوجه شود. ادبیات و زبان یك ابزار است كه برای همه رشته های تخصصی مورد نیاز است.
این مدرس دانشگاه در پاسخ به سوالی درباره تاثیر مثبت یا منفی این كه كتاب های درسی در آموزش عالی یكسان نیست اظهار داشت: تولید تنوع در كتاب های درسی زبان و ادبیات فارسی ضروری می باشد. درست است كه همه یك مبحث كلی را داریم با دانشجویان در بین می گذاریم اما می توانیم كتاب ها را با رشته خاص هر كدام از آنها، برای تولید انگیزه و علاقه مندی بیشتر نسبت به این درس مناسب سازی نماییم.
او اضافه كرد: كسانی كه از سرِ درد و احساس نیاز كوشیده و زحمت كشیده و تحقیق كرده و یك كتاب را ساخته و پرداخته اند تا به جامعه عرضه كنند، متفاوت هستند با كسانی كه خیلی سریع و بی تأمل مطالبی را سرهم بندی كرده و كنار هم گذاشته اند و به اصطلاحِ امروز كتاب سازی می كنند و بعد فقط آن كتاب را معرفی كرده و درس می دهند.
این در شرایطی است كه دری این امكان را یك فرصت برای تولید تنوعی نتیجه بخش در آموزش ادبیات دانست و اظهار نمود: مثلا اگر یك دانشجوی علوم سیاسی، مردم شناسی و... مقرر است آثار ادبی یا رمانی را ببیند چه بهتر است آن هایی را ببیند كه بیشتر در ارتباط با رشته خودش هستند. ازاین رو این تنوع داشتن و منحصر نبودن خوب است؛ چون اگر حكم شود كه یك كتاب كلی برای تدریس همه استادان در همه كلاس ها وجود داشته باشد، آن وقت خلاقیت، ذوق و انگیزه از استادانی كه می خواهند تجربیات شان را منتقل كنند گرفته می شود، ازاین رو معتقدم دست استاد باید در این خصوص باز باشد تا كتابی را كه می خواهد، معرفی و تدریس كند؛ اما وظیفه دارد تا اگر كتاب كس دیگری را معرفی می كند، درباره آن اطلاعات كامل داشته باشد.
او در انتها بیان كرد: در این روزها كه بازار نقد كتاب گرم است، از دوستان و همكارانی كه می خواهند فارسی عمومی درس بدهند یا می خواهند كتابی را تالیف كنند، می خواهم كه حتما پیش از آن، كتاب های خوب، خصوصا پرفروش ها را مطالعه كنند و نقاط ضعف و قوت آنها را در مجلات تخصصی ببینند تا دوباره كاری نكنند. آن قدر كارهای نكرده در حوزه دانش داریم كه خوب نیست كارهای انجام شده دیگران را تكرار نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب