لهجه تهرانی آفتی برای شعر کودک
عطر و تن: غلامرضا بکتاش «شعر محاوره ای» و «لهجه تهرانی» را آفت بزرگی بر شعر کودک می خواند.
این شاعر ادبیات کودک و نوجوان که در هفدهمین دوره جشنواره «شعر فجر» شایسته تقدیر شده است، در گفت و گو با ایسنا، درباره ی وضعیت شعر کودک و نوجوانان باتوجه به بیانیه هیئت داروان جشنواره شعر فجر، اظهار داشت: انتخاب کتاب من به مفهوم انتخاب بهترین کتاب شعر نیست، ممکنست کتاب های دیگری هم بوده باشد.
او سپس «شعر محاوره» را یکی از آفت ها و لطمه های شعر کودک عنوان نمود و اظهار داشت: کودک تا قبل از رفتن به مدرسه، واژه ها را هرطور بخواهد، بیان می کند بطورمثال به «نان» می گوید «نون» در حقیقت به زبان کودکی واژه های را ادا می کند. از جانب دیگر این واژه ها برای گفتار به کار می رود بطورمثال در گفتار می گویم «می خوام برم» نمی گویم «می خواهم بروم». شعر کودک باید با زبان معیار باشد. نمی دانم چرا مجلاتی چون «رشد» یک سری شعر محاوره چاپ می کنند.
بکتاش با تکیه بر اینکه نمی توانیم با زبان محاوره شعر کودک بگوییم، بیان کرد: حالا شعر محاوره می گویند، چرا لهجه تهرانی به بچه های بلوچ، کرد و ترک تحمیل می شود؟ آنها چه گناهی کرده اند؟ باید با زبان فارسی معیار، شعر سرود. الان شعر کودک در سراسر کشور به لهجه تهرانی است. اگر داور جشنواره شعر فجر بودم، برای شعرهای محاوره ای امتیازی نمی دادم. این شعر محاوره تحت تأثیر «اتل متل توتوله» از فرهنگ فولکلور ما بوده است اما باید با اوزان کامل شعر فارسی، مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی و اجتماعی را در شعر کودک بیاوریم.
او درباره ی شعر فجر و آثاری که انتخاب می شوند، اظهار داشت: من کاری به داوری های جشنواره فجر ندارم. هیچ گاه هم اعتراض نکردم. هر شعری که می توانم بگوییم، برایم بهترین است. من منتظر جایزه فجر نمی مانم. این طور نیستم اگر جایزه ندهند ناامید شوم یا اگر نفر اول جشنواره شعر فجرشدم، مغرور شوم. اهتمام می کنم شعر کاملی برای کودکان بگوییم و منتظر جوایز نمی مانم، اهتمام می کنم خوب کار کنم. اگر به من جایزه بدهند، جایزه را می گیرم؛ نه اعتراض کردم و نه اهل حاشیه هستم. کارم سرودن شعر، آن هم شعر خوب است.
این شاعر ادبیات کودک و نوجوان درباره ی رویکرد جشنواره فجر به شعر کودک و نوجوان، بیان کرد: اینکه در شعر فجر که یکی از جریان های بزرگ شعر است، بخشی برای شعر و شاعران کودک و نوجوان گذاشته اند، جای شکر دارد و چه اتفاقی بهتر از این. اما شاعر که شعر می سراید نباید برای جشنواره سال بعد، برنامه ریزی کند بطورمثال در سال ۱۴۰۱ کتابی داشته باشم که در جشنواره فجر ۱۴۰۲ دیده شود. اگر هر سال در ارائه آمارها تردیدی وجود دارد، برای این است که یکسری می خواهند، کتابی برای جشنواره فجر داشته باشند.
او اشاره کرد: شاعر بدون اینکه نگاه جشنواره ای داشته باشد، باید شعر بگوید. شاعر و شعر است که به جشنواره بها می دهد نه برعکس. شعر ضعیف به جشنواره نخواهد رسید.
غلامرضا بکتاش درباره ی تأثیر جشنواره در تولید کتاب ها و جریان شعر مانند آنچه در جشنوره فبلم فجر اتفاق می افتد، اظهار داشت: در جشنواره فیلم، اتفاقی که می افتد فیلم گیشه می گیرد اما برای کتاب و شاعر اتفاق خاصی نمی افتد که حالا بخواهد کتابش به فجر برسد با نرسد. نهایتش این است که کتاب به چاپ دوم می رسد، کتابم ۵۰۰ نسخه پخش شده، ۵۰۰ نسخه دیگر هم چاپ می شود و من ۱۰ درصد پشت جلد را می گیرم، اتفاق خاصی نمی افتد. اما اینکه ۵۰ سالگی، کتاب هایم دیده می شود، خوش حال کننده است و بیشتر قدرشناسی فجر از شاعران چه برگزیده و تقدیری است. اگر شاعری ۲ تا شعر نوشته نباید انتطار جایزه داشته باشد، اگر کتابی در جشنواره برگزیده می شود باید بی نقص تر از همه کتاب ها باشد. من امسال دو کتاب داشتم و پیش بینی ام در دیده شدن کتاب هایم چیز دیگری بود.
منبع: atrotan.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب