گفت وگو با علی اصغر شیرزادی
بایدها و نبایدهای روایت زندگی آدم ها
عطر و تن: علی اصغر شیرزادی درحالی که معتقد می باشد هر چیزی این توانایی را دارد که وارد داستان شود، از تفاوت های روایت زندگی افراد در قالب زندگی نامه با داستان و رمان می گوید.
این داستان نویس در گفت و گو با ایسنا درباره ظرفیت های موجود برای خلق داستان و رمان از زندگی افراد و ضرورت های پرداختن به ژانر زندگی نامه (بیوگرافی) در ادبیات اظهار نمود: یک داستان نویس تمام عیار که به زندگی، زیست و زنده بودن خود اهمیت می دهد، اندکی از این دیدگاه محدود است، کمی که دیدگاه خودرا گسترش دهد، متوجه خواهد شد که در حالت طبیعی و عادی بعنوان یک داستان نویس مثل رهگذری در کنار دیگر رهگذران است، پس نباید خیلی دایره کارش را تنگ کند.
وی در ادامه اظهار داشت: هر چیزی این توانایی را دارد که وارد داستان شود، اما این به توانمندی، اشتیاق و گرایش نیرومند نویسنده و همین طور به بازآفرینی خلاق و هنرمندانه واقعیت توسط او بستگی دارد. به تعبیری می توان گفت شاید این زندگی است که قابلیت های بسیار متنوع و گسترده ای دارد و اساسا لازم نیست که نویسنده بر پاره ای از چیزها ذره بین بگذارد، او بطور نیمه ناخودآگاه یا ناخودآگاه انتخاب می کند. اما این را هم باید در نظر گرفت که این انتخاب در گستره ای حدودا لایتناهی است و همانند نویسندگان بزرگ دنیا اصلا نباید به زندگی افراد محدود جامعه آماری خود محدود نماند.
شیرزادی در ادامه اشاره کرد: نویسنده باید به واقعیت واقع توجه کند تا به واقعیت تمام عیار داستانی تبدیل شود؛ این در آثار نویسندگان شاخص جهان نیز دیده می شود. با این وجود آن چه بعنوان هستی شناسی و جهان نگری ویژه نویسنده است، مانع از این نیست که او را در پرداختن به زندگی افراد یا شخصیت های شاخص محدود کند که این به سلیقه نویسنده بستگی دارد.
این نویسنده همین طور با اشاره به اینکه در زندگی نامه نویسی با رمان و داستان تفاوت هایی وجود دارد، اظهار داشت: زندگی نامه نویس می تواند با محاسباتی، کار ژورنالیستی انجام و شرح احوال شخصیت شاخصی را عرضه نماید اما این با داستان نویسی متفاوت می باشد، خاستگاه رمان، رهایی است و به زندگی یک فرد محدود نیست.
علی اصغر شیرزادی در توضیح بیشتری بیان کرد: اگر کسی بخواهد زندگی فرد مشهوری را در قالب داستان یا رمان بنویسد، نمونه ای مثالی از آن شخصیت را در رمانش می آورد؛ این به آن علت است که برانگیختگی نویسنده در جهت داستان نویسی است و وجه خلاقیت یک داستان نویس در این جا بروز می کند. مواردی هم بوده که نویسندگانی تمام عیار برمبنای زندگی بعضی شخصیت ها که برای آنها اهمیت داشته، رمان نوشته اند اما پایه رمان آنها برمبنای زندگی آن شخصیت بوده است. برای مثال ایروینگ استون، رمانی بر طبق زندگی لئوناردو داوینچی به نام «رنج و سرمستی» و نیز رمان دیگری بر طبق ونسان ونگوگ به نام «شور زندگی» دارد. در تکنیک کار این نویسنده وجه داستانی غالب است اما به این معنا نیست که به مستندات زندگی آن شخصیت کم توجهی کرده باشد بلکه بطور کامل توجه کرده است.
او اضافه کرد: ماریو بارگاس یوسا، نویسنده پرویی نیز رمانی به نام «جنگ آخرالزمان» بر پایه یک شخصیت شاخص برزیلی دارد، این شخصیت فردی عارف مسلک، متدین و مسیحی است که به صورتی موجب خیزشی در برزیل شده است. این رمان بسیار جذاب، پرشخصیت و قوی است و نویسنده کاملا به بنیان اساسی زندگی، تلاش و مبارزه شخصیت مقید است.
شیرزادی در آخر اظهار داشت: زندگی نامه نویسی به مفهوم متعارف، شیوه و ژانر تعریف شده و معینی است که در غرب بسیار مشخص و جدی بر آن کار شده، در ایران هم کارهایی دراین زمینه شده است، مثلا من کتاب هایی در مورد شخصیت هایی مثل ستارخان خوانده ام که کار جالبی است.
منبع: عطر و تن
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب